Pozwolę sobie zacząć tym, jakże popularnym wstępem, jaki tu zaobserwowałam - nie jestem fanką anime. Jednak to konkretne 'anime' otworzyło mi oczy na to, że nie ważny jest styl w jakim dana historia jest przedstawiana, ale to co ona ze sobą niesie - o czym właściwie opowiada.

Do obejrzenia skłonił mnie obrazek, który znalazłam na internecie - coś z serii "jeśli to pamiętasz to miałeś zajefajne dzieciństwo" plus obrazek Chihiro tulącej smoka. Właśnie to zaciekawiło mnie i sprawiło, że postanowiłam dać szansę 'anime'... I to była najlepsza decyzja jaką w ostatnim czasie podjęłam. Natychmiast zakochałam się w magicznym chłopcu-smoku oraz w samej głównej bohaterce, która na początku może i jest odrobinę denerwująca (co jest wyłącznie moim subiektywnym odczuciem), ale mimo to wraz z czasem dojrzewa jako postać i bardzo łatwo jest się z nią zidentyfikować.

Rozwój wydarzeń w "Spirited Away" jest ciężki do przewidzenia co odbieram jako ogromny atut - utrzymuje to widza w ciągłej ciekawości i nadziei, że rzeczy których teraz nie rozumie wkrótce się wyjaśnią. Nie było takiego momentu, w którym dałabym radę przewidzieć w 100% co nastąpi za chwilę. Jeśli połączymy to z ciekawie przedstawionym światem fikcyjnym i tak sympatycznymi bohaterami to powstanie majstersztyk na miarę "Spirited Away".

Jedyne co mnie boli w tej wspaniałej produkcji, jest ilość pytań, które zrodziły się w mojej głowie wraz z opuszczeniem przez dziewczynkę świata duchów. Czy Chihiro pamięta co się wydarzyło? Czy spotka kiedyś jeszcze Haku? Dlaczego miała się nie odwracać i co by się stało gdyby to zrobiła? Ile godzin/dni/lat minęło w prawdziwym świecie kiedy ona była w świecie duchów (wizja, w której wracasz do realnego świata jakieś 30 lat później jest odrobinę przerażająca, nieprawdaż) ? Dlaczego po wyjściu, budynek który wcześniej był zrobiony z gipsu wygląda na zrobiony z kamienia? Czy Chihiro mogłaby wrócić do świata duchów? O boże, a to i tak nie wszystkie pytania... Bardzo chciałabym żeby powstała cześć druga, ale zdaję sobie sprawę, że zabiłoby to najpewniej całą magię oryginału. Pewne rzeczy muszą zostać tak jak są i Miyazaki zdaje sobie z tego sprawę.

Jest jeszcze kilka rzeczy, których nie rozumiem: w jaki sposób dziewczynka rozpoznała, że wśród świń nie ma jej rodziców? Kim byli wszyscy pracownicy tego "domu kąpieli" (przepraszam, nie znam polskiej nazwy) - byli duchami, zwierzętami zamienionymi w ludzi? Dlaczego właściwie tylko Lin a Haku wyglądają jak normalne osoby, podczas gdy reszta przypomina żaby albo mocno zdeformowanych ludzi? Skoro Haku był duchem rzeki to znaczy, że oryginalnie był smokiem, ale za sprawą Yubaby zamienił się w człowieka czy... czy jak to właściwie jest?

Jeśli ktoś ma pomysł jak można by odpowiedzieć chociaż na część tych pytań, to zachęcam do wypowiedzenia się xD Chętnie wysłucham teorii

Podsumowując, Spirited Away skradło moje serce. Wiele bym dała żeby zapomnieć, że kiedykolwiek to oglądałam, tylko po to żeby móc odkryć to ponownie. Długo będę jeszcze wspominać ten majstersztyk z nostalgią. Jedyne co mi przeszkadza to pytania bez odpowiedzi, na które nawet sam reżyser nie fatygował się odpowiedzieć. Mimo to, bajka sama w sobie jest magiczna - nic nie wciągnęło mnie tak bardzo od czasów Jak Wytresować Smoka (1). Obejrzałam to już kilka razy i najpewniej obejrzę jeszcze kilka! Zważając jednak na niektóre aspekty, uważam że nie jest to bajka dla dzieci. Można się nabawić traumy, a patrząc na design niektórych postaci nie trudno się domyślić dlaczego...