Ja też :/ I nie rozumiem zachwytu.

Oj rany... Mistycyzm dalekiego wschodu. Częściowo też mitologia. Naprawdę rewelacyjny film, ale żeby go zrozumieć trzeba wcześniej choć trochę zgłębić tematy orientalne

Ha, szczęśliwie wcale nie jest to potrzebne: moje pojęcie o "tematach orientalnych" jest raczej nikłe, a film spodobał mi się niezwykle, w ogóle od niego chyba zacząłem zapoznawanie się z innymi podobnymi produkcjami. Ale jak ktoś kompletnie nie trawi animacji albo fantastyki - może być trudno. Inna rzecz: skoro kogoś zupełnie nie interesuje taka forma, po co w ogóle zaczyna oglądać ?

Masz rację. Powinienem raczej powiedzieć nie, że film jest dla kogoś kto interesuje się dalekim wchodem, ale dla kogoś kto po prostu takie kino lubi :)

Ghibli poznałem przez Cmentaż Świetlików. Do tej pory gryzie mnie czy japończycy na prawdę wierzą, że opuszczonymi domamy zajmują się pyłki sadzy ;p Znaczy czy przedstawiają je w opowieściach małym dzieciom w ten sposób. Ale nie ważne.

Nie chodzi o ogarnianie tych bajek, chodzi o to jak potrafią zbudować nastrój bez żadnego przesłania. Jeżeli jesteś wrażliwy i odbierasz film sercen a nie umysłem to na pewno będziesz miał baseny w oczach, jeśli nie to nie. Nie jest to kino dla gości, którzy uważają się za "pradziwych męszczyzn".

Mylisz się, ja ten film oglądałem kiedy miałem 6 lat i oczarowało mnie to całkowicie, rozumiałem wszystko - wczoraj pobrałem ten film i obejrzałem go ponownie, dalej jest tak wspaniały jak go pamiętam, nie jest skomplikowany więc nie rozumiem do czego miałoby być potrzebne zgłębianie ich kultury.

Uwierz mi, że nie trzeba. Jestem laikiem w tym temacie (chociaż obejrzałem sporo anime) i kocham tą bajkę.

Posłuchaj muzyki z tego filmu.

Rzeczywiście muzykę ten film ma świetną, szczególnie "Reprise" albo "One summer's day". Właśnie dla niej i trochę dla polecenia przez filmweb zdecydowałem się obejrzeć ten film, bo nie jestem fanem anime. Okazało się jednak, że bardziej nadaje się ona do samodzielnego słuchania, ponieważ nie w pełni komponuje się z filmem - czasami się z niego wybija. To nie jest takie samo dobre tło jak również filharmoniczna orkiestra Johna Williamsa.
Nie oceniłem tego filmu wyżej ponieważ nie podobało mi się rozwijanie akcji. Widzowi prawie nic się nie wyjaśnia, część sytuacji "po prostu się dzieje", brak w nich związku przyczynowo-skutkowego, logicznego wytłumaczenia. Akcja również jest nieliniowo poprowadzona. Pierwsza poważna praca Chichiro i od razu smok rzeczny czyli scena pełna akcji. Potem bóg bez twarzy i stonowana akcja po czym ostateczne zadanie z daleką wyprawą, istotnym celem polegającym na wizycie u babci... Brak w tym filmie sprytu, zaskakujących rozwiązań, podkreślonych dylematów. Te dwie godziny przeleciały dosyć szybko ale prawie nic się w ich czasie nie stało. Mam wrażenie jakby to był trochę obcinany film, żeby nie był za długi.
Mimo wszystko jest zbyt naiwny dla starszego widza i stąd tylko 7 choć po takich ocenach, fanach i poleceniach spodziewałem się czegoś lepszego.

Nie we wszystkich filmach wszystko musi mieć logiczne wyjaśnienie. Ten film nie jest mądry. To coś jakby sfilmować sen. Nie ma sensu, ale ciekawe emocje.

Byłem bardzo negatywnie nastawiony do tego anime. Nie jestem fanem tego typu produkcji a jednak.....a jednak zaskoczyła mnie na duży plus. Nie spodziewałem się, ze tak mi przypadnie do gustu i zaciekawi swoja fabuła :)) Zapewne z czasem bardziej się przyjże anime :) Mocna 9 z mojej strony :))

tez nie rozumiem zachwytu :(

nie ogarniasz czego? to dośc ogolny opis Twoich emocji związanych z tym filmem....Dla mnie to genialna animacja, która moge oglądac i po 10 razy w roku !
a12341 zgadzam się! mózyka powala na kolana :))

No dobrze, skoro to tak zachwyca, to może ktoś użyje logicznego argumentu ku poparciu tej tezy? Tak samo i w drugą stronę, jak komuś się nie podoba to uzasadniać... W przeciwnym razie nie ma sensu by zakładać w ogóle temat albo się udzielać.

Ja daję 7/10. Nie przepadam za anime-filmami, ale ten jakoś wciągnął mnie, dzięki ciekawej historii nie nudziłam się. Bohaterka nie jest "nachalna", świat przedstawiony zachwyca, ale nie obrzydza czy nie jest przekoloryzowany (widz nie czuje się jak po lsd podczas oglądania). W główny wątek wplecione są poboczne historie Haku czy klientów hotelurestauracjiniewiem i nie gryzą się, dzięki nim poznajemy trochę świata przedstawionego.
A nie podobał mi się fakt, iż nie mogliśmy poznać większości praw rządzących tym światem, czym kierowały się postacie, dlaczego tak a nie inaczej, etc. Irytowało mnie, że bohaterka nie zadaje pytań odnośnie ratunku rodziców, dopiero potem.. A do tej pory zdążyła wyczyścić pół budynku. Muzyka, nawet jeśli była, to nie zauważyłam. Ładne porządne rysunki, dużo detali, ale jednak postacie epizodyczne (sztuczny tłum) mi się nie podobał bardzo, jakbym gdzieś je już widziała miliony razy. Oczywiście jak to w Japonii - mała dziewczynka ratuje cały świat. I też nie rozumiem ogólnego zachwytu, widziałam lepsze produkcje... Są gusta i guściki, wiem.
(Taki chaos myślowy)

może być trochę SPOJLERÓW !

co do muzyki, to na samym końcu gdy Chchiro opuszcza już magiczną krainę i wraca z rodzicami, oraz na napisach końcowych(może nie czekałes na nie,ale jest świetna piosenka) no plus jak lata z Haku po niebie,gdy wymawia jego prawdziwe imię :) co do tłumu to faktycznie słabe,wszędzie te same głowy kobiet i facetów ;d no i ona nie ratowała całego świata, ratowała swój świat, swoich rodziców, to chyba głównie o to chodziło(chyba,że masz na myśli boga bez twarzy,który zaczął zjadać ludzi w tej łaźni, ale to też nie było ratowanie świata jak np. w ruchomym zamku Hauru ;d)

Najwyraźniej filmy/animacje z głębszym przekazem nie są dla ciebie. Wracaj do oglądania kucyków albo jakiegoś Adventure Time.