Jak w temacie. Myślałam, że może miło się zaskoczę, bo w końcu to animacja Ghibli, ale niestety, po obejrzeniu, im więcej o niej myślę, tym bardziej dociera do mnie jak słaba to produkcja.
Może zacznę od grafiki. Nie jest najgorsza, ma nawet parę ładnych kadrów, ale jak na dzisiejsze standardy nie wygląda najlepiej. Uszłaby jako animacja niskobudżetowego serialu, ale nie jako animacja pełnometrażowego filmu.
Prawie żadnej postaci nie da się polubić. Główną bohaterkę poznajemy jako samolubną manipulatorkę i zostawiamy ją jako samolubną manipulatorkę. Poprzez akcję filmu nie uczy się ona zupełnie nic. Bella Jaga nie ma żadnych cech, za które można by ją polubić, a kot jest jakiś nijaki. Do Mandragora przejdę później.
Sama fabuła jest moim zdaniem dość nudna, a jej wydarzenia monotonne i szablonowe. To kolejna historia o zaczynającej żyć w nowym miejscu sierotce, jakich wiele.
Zakończenie jest kolejną dziwną rzeczą w tym filmie. Mało zwieńcza, a zostawia jeszcze więcej pytań. Ten film w zasadzie w ogóle się nie kończy. On się urywa w kluczowym momencie.
Daję 3 gwiazdki, za postać Mandragora, która jako jedyna wydawała się interesująca, ale nie poświęcili mu zbyt wiele czasu, za muzykę (choć często była powtarzana), za nawet niezłe designy niektórych postaci i tak dziwne, że aż śmieszne ekspresje, głównej bohaterki.
Zdecydowanie nie polecam, ale można spróbować obejrzeć (na własną odpowiedzialność), żeby wyrobić sobie zdanie.